ايڏو ڏس ايذاءِ نه مون کي،
سياڻو ٿي رنجاءِ نه مون کي.
دڙڪا ۽ دهمان نه ڏي تون،
هر هر ايئن هيساءِ نه مون کي.
مان ته اچان ٿو تون نه ملين ٿو،
در تي يا ته گهُراءِ نه مون کي.
روز ملڻ جا ڏئين ٿو دلاسا،
ٻارن جيئن ريجهاءِ نه مون کي.
اندر ۾ ٿو غير رکين تون،
ڪوڙا ڀاڪر پاءِ نه مون کي.
سڀ ڪجهه ‘ساجد’ سمجهان ٿو پيو،
سهڻا تون سمجهاءِ نه مون کي.
**