گيت
گهٽ ٿيو نه ڪڏهن ڀي هي غم آ.
نبريو نه اسان کان ڪو ڪم آ،
تنهنجون يادون روز رئارن ٿيون.
درد ڀري تقدير ڏئي ويو،
لُڙڪن جي جاگير ڏئي ويو،
يادن جي هڪ ڌنڌلي ڌنڌلي،
پاڻ پرين تصوير ڏئي ويو،
ڪو ڪين مزو آ جيون ۾،
لڳي باهه وئي آ تن من ۾،
هن دل جي اجڙيل گلشن ۾.
الفت جي اقرار تان صدقو،
محبت جي مهڪار تان صدقو،
دولت شهرت جوت جواني،
تنهنجي مٺي گفتار تان صدقو،
اڄ پير ڀري تون اچ جاني،
پو منهنجي ڏسجان مهماني،
ٿي تو ۾ ويو هان مان فاني،
سر ساهه جي ڏيندس قرباني.
پيار ڪيو من گهايل آهي،
دلڙي ٿي پئي پاڳل آهي،
ماري ڇڏيندي هن جي ڇم ڇم،
تو جا پاتي پايل آهي،
ورهه ڪيو آ وار پرين،
وسريو آ سينگار پرين،
ڏي جلدي تون ديدار پرين.
مطلب جو هر رشتو آهي،
ڪو به نٿو ڪنهن ساڻ نڀائي،
آهي سچو ڪو پيار ڪٿي ڏس،
پيار ۾ جيڪو جان لُٽائي،
‘‘سرتاج’’ سڄو سنسار ڏٺوسي،
ڪين ڪٿي ڪو پيار ڏٺوسي،
پيار جو ڪاروبار ڏٺوسي.
**