توکي هٿ ڌنُ اچي ويو آهي.
مون کي هٿ بنُ اچي ويو آهي.
ڌار مون کان رهڻ جو توکي ڀي،
يار ڪو فنُ اچي ويو آهي.
منهنجي گهر ڪڻو ڀي ڪونهي ڪو،
تنهنجي گهر انُ اچي ويو آهي.
ٻيون رهيون ڪيچ جون ڪيئي ناريون،
توتي ڪيئن منُ اچي ويو آهي.
ڪڍ ته ٻاهر ‘‘مٺل’’ عذابن ۾،
پنهنجو جيون اچي ويو آهي.
**