نظم: تنهنجي ياد
منهنجي دل تڙپائي ڇو ٿي؟
توکان ڏور وڃڻ جو سائين،
هر هر چنگ وڄائي ڇو ٿي،
تو بن منهنجي ننڊ ڦٽائي،
خوابن سان الجهائي ڇو ٿي،
تنهنجون يادون دل جو مرهم،
پوءِ به چين وڃائي ڇو ٿي!؟
تو بن هر پل زنده رهندس،
ورد اهو ورجائي ڇو ٿي؟
منهنجا دلبر منهنجا سائين،
دل ۾آگ لڳائي ڇو ٿي!؟
آءُ اڪيلو رڻ جو راهي،
رُڃ ۾ راه وڃائي ڇو ٿي؟
تنهائي ۾ تڙپان ٿو مان،
دل جي تند تپائي ڇو ٿي؟
توسان اڻٽٽ ناتو منهنجو،
‘‘پريتم’’ پوءِ به ستائي ڇو ٿي؟
**