گيت
چنڊ جي چانڊاڻ ڀي تو مٿان آهي فدا.
آ اها ئي آرزو هر جنم تنهنجو ٿيان،
پيار تنهنجي جي پرين مان سدا پوڄا ڪيان،
جيءُ ۾ جايون ڏيان آءُ هلي هيڪر مٺا.
ڪوڪ ڪوئل جي پرين تو اڳيان جهيڻي لڳي،
لات تنهنجي جي اڳيان بانسري هيڻي لڳي،
ڇا ڪري مان ڇا ڪيان سونهن تنهنجي جي ثنا.
نينهن تنهنجي جو نشو مون مٿان اهڙو چڙهيو،
وس وڏا ڪيا مون مگر روز هي وڌندو ويو،
نيڻ نيڻن سان مليا مون ڀلايا مئڪدا.
ملڪه آهين سونهن جي سونهن تنهنجي کي چمان،
آبِ زم زم سان قلم ڌوئي ثنا ٿو مان لکان،
ٿي ويندي هر شيءِ فنا سونهن تنهنجي کي بقا.
**