ڏسو عاشقن جون اوجاڳيل اکيون،
هي ڪجليون ڪڪوريل ڪومايل اکيون،
هي تنها ئي عاشق نئين ڳالهه ناهي،
ايامن کان آهن اوساٽيل اکيون.
گڏو گڏ زماني سان بدلبي آ وٿ،
ڏسو حسن ۾ هي خوماريل اکيون.
پيارن ماڻهن جا به ماڻا اکين تي،
ڏين آٿتون سَوَ بکايل اکيون.
اداسي جو جهولو ڪري کوکلو ٿو،
خزائن ۾ هر پل دکايل اکيون.
چڱي دڳ نه نينديون مسافر کي ڪڏهين،
هي وک وک تي سڃيون وڇايل اکيون.
وري ڇو اٿي جهومي جدت نئين،
سي بد ذوق جي گهيري ڦاٿل اکيون.
**