منهنجي اڱڻ تي آيو دلبر،
ٻهڪي پيو ٿو گهر جو آڳر.
ڄڻ ته زمين تي چنڊ لٿو آ،
سهڻو لڳي ٿو اڄ هي منظر.
يار مليو مُون ڀاڪر پائي،
چمڪي پيو آ منهنجو مقدر،
رب جا ٿو احسان مڃان مان،
دلبر کي جنهن آندو مون در.
ڪڏهن ڏسان ٿو پاڻ کي ‘‘ساجد’’
ڪڏهن ڏسان ٿو هن کي هر هر.
**