گيت
دير ايڏي تو ڇالئه ڪئي آ.
بوند اُٺي ٿي باغ بهاري،
ڪڻڪ ڦٽي ۽ سرنهن ڦلاري،
موٽي آئي مند ملهاري،
پيارا موسم ٿي آ پياري،
تولئه منهنجي دل چري آ.
گل ڦل ٽڙيا جڳ ٿو جرڪي،
بلبل ٻولي ڪوئل ڪوڪي،
تولئه منهنجو تن ٿو تڙپي،
اک ٿي ڦڙڪي دل ٿي ڌڙڪي،
ڏاڍي تنهنجي سڪ لڳي آ.
ساوڻ گذريو سيارو آيو،
تون به اچڻ جو ڪر ڪو سعيو،
سڪ سيني ۾ شور مچايو،
مون کي ڇو ٿي يار ڀلايو،
دل جي دنيا اجڙي وئي آ.
ساجد کي ٿي ياد ستائي،
توريءَ چانڊوڪي ٿي گهائي،
منهنجي من کي آگ لڳائي،
هير ٿڌي ٿي جان جلائي،
مون کان منهنجي ننڊ رُٺي آ.
**