ڪھاڻيون

ضمير جو موت

نوجوان لکاري مرتضيٰ ناريجو سنڌي ڪھاڻيءَ جيَ لشڪر جو هڪ سجاڳ سپاهي آهي. مرتضيٰ جي ڪھاڻيءَ جي سڀ کان مُنفرد ڳالھ، لکڻ ۾ سندس بي رِيائي، يعني ”سِڌي راند سونٽي جي“ آهي. هن جيڪو ڪجھ به ڏٺو ۽ محسوس ڪيو آهي، سو جيئن جو تيئن لکيو آهي. مرتضيٰ نہ صرف تصوير جا ٻئي پاسا ڏيکاريا آهن، پر ڪهاڻيءَ جي ڪينواس تي، اسان جي منافق تَرين ۽ نفسياتي مريض سماج جا اڇا، ڪارا، ڳاڙها، نيرا، پيلا، يعني سمورا رنگَ پنهنجي ڀرپور جلوا افروزين سان چِٽيا آهن. سندس ڪهاڻيون فَني حوالي سان ڪٿي بيٺل آهن، ان جي فيصلي ۾ تہ اڃا دير آهي، پر موضوع جي حوالي سان مُنفرد ۽ حالات جي تَقاضائُن سان گهڻي حد تائين هم آهنگ آهي.
Title Cover of book ضمير جو موت

جديد مُحبت

جديد مُحبت

ننڊ مان اکيون مهٽيندي اُٿيو ته ٽچ موبائيل جي اسڪرين تي نظرون ڄمائي مسيسيج پڙهڻ لڳو،

Leena, Hi, janu good morning
Fareeha, Good morning sweetheart.
Mehak, Mitha good morning
Jaldi uth tokhy ajj kam san wanjino ahy.
ميسيج پڙهي چپن تي مسڪراهٽ اچي ويس، فخر واري انداز سان پاڻ سان ڳالهائيندي، “هاءِ هي ڇوڪريون ڪيڏو خيال ٿيون رکن منهنجو...... ڪيڏو پيار اٿن مون سان......... صدقو وڃان....... ”. اڃان بيڊ تي ئي ويٺو هو ته اوچتو دروازو کُليو، سندس ماءُ اندر روم ۾ داخل ٿي، “پُٽ ڇا آهي صبح صبح موبائيل ۾ اک......... اُٿ جلدي تيار ٿي توکي وڃڻو آهي نه !”.
هي جي امان چئي وري ٽيڪ لڳائي ليٽي پيو، مسڪرائيندي پهريان منهنجي محبوبائن کي رپلائي ڏئي وٺان،
Leena, Hi Leeno
Good morning to my cute doll.
Fareeha, Hi Fari Good morning.
Mehak, Munhnji Mithi Good morning
Rani jadhen sbh khan pehryan subhu jo thnjo msg milando ahy na ta ehen mehsoos thendo ahy jein tun unh pal mhnjy samhoon hujeen ain sajjy kamery main khushbo fehlyal hujjy
❤❤❤
ميسيجن جا رپلائي ڏئي اُٿي فريش ٿيو، ناشتو ڪري ٻاهر نڪتو ته پاڙي مان يونيورسٽي وڃڻ لاءِ ڇوڪريون ويون پئي. سندس نظر عليشا تي پئي، صبح ساڻ وائٽ ڪُرتي ۽ جينس ۾ پري پئي لڳي. هن جي دل ۾ وري نئين عشق ڪر کنيو. مُسلسل ڏهه ڏينهن جي ڪوشش کان پوءِ نيٺ نمبر ملي ويس، ميسيج ڪيائين،
Hi,
Alesha How are you?
I am Ali.
جڏهن کان توکي ڏٺو اٿم رات جو ننڊ حرام ٿي وئي آهي، زندگي مان چين سُڪون ڇڏائجي ويو آهي، مون کي توسان “مُحبت” ٿي وئي آهي.
***