رئيس پُوزٽ خان
“اي سومر ير ڪٿي؟”.
“اڙي ڪٿي وري ڪٿي........!. رئيس پُوزٽ خان جو نياپو آيو آهي سڏايو اٿئين بنگلي تي!”.
سومر، “ڇو خير ته آهي؟، انهيءَ “پُوزٽڙي” کي تنهنجي ياد ڪيئن اچي وئي؟”.
“اڙي ير آچر اها اليڪشن جو اچي پئي ٻيو وري ڪهڙو ڪم هوندس”
سومر، “ٻُڌ ڀلا تنهنجا ته ڇوڪرا هڙئي پڙهيل آهن ۽ شهر ۾ نوڪريون ٿا ڪن پوءِ تون بنگلي تي ڪيئن؟، ڳالهه سمجهه ۾ نه پئي اچي!”.
“ير آچر ڳالهه ٻُڌ......... رئيس پُوزٽ خان جو نياپو آيو، پهريان ته ڏاڍي ڪاوڙ آئي ته نه وڃان پوءِ سوچيم گهر ۾ لِڪي ويهڻ کان ڀلو آهي هلي وڃي چوانس ته پُوزٽ خان هيءَ ايڪيهين صدي آهي، ماڻهوءَ چنڊ تي گهر پيا ٺاهين هاڻ گهڻو ٿيو غريب ماڻهن کي “چُوتيو” ٺاهڻ بند ڪر!”.
آچر، “واهه ير........ هل ته آئون به هلان ٿو هلي ٻئي ان پُوزٽڙي جا ڌاڻا ٿا ڪڍون.......
***