عذاب
“مومل يار ڪٿي گُم آهين؟، اڄ سڄو ڏينهن ميسيج جو رپلائي به نه ڏنو اٿئي!”.
“يار طبيعت سهي ناهي”.
“ڇا ٿيو تنهنجي طبيعت کي؟، تون ته روز بيمار لڳي پئي آهين حد آهي يار!، جڏهن پُڇان ٿو رڳو بهانا ويٺي ڪرين!”.
“يار تون سمجهين ڇو نٿو!، منهنجي طبيعت خراب هئي، مان ان ڪنڊيشن ۾ نه هئس جو رپلائي ڏئي سگهان ها”.
“ڇو اهڙو ڇا ٿي ويو هو؟”.
مومل، “يار منهنجا پيرڊس (ماهواري) شروع ٿي ويا هئا”.
“پوءِ ان ۾ ڇا آهي اهڙو؟”.
مومل، “اهڙو ڇا مطلب؟، يار تون ته وڏو خود غرض آهين!، توکي ڪهڙي خبر ته مون ڪهڙو عذاب سٺو آهي ۽ هر مهيني عذاب سهندي آهيان، تون ڇا ڄاڻين ته پيرڊس (ماهواري) جو هر ڏينهن ڪنهن عذاب کان گهٽ ناهي هوندو!. تون ڇا ڄاڻين ته پيرڊس جي دورانEndomatrium Layer ٽُٽڻ قيامت جي غذاب کان گهٽ ناهي هوندو. پليز پهريان تون خود غرضي جو پردو اکين تان هٽائي منهنجو درد محسوس ڪر، آئون جيڪو “عذاب” سهان ٿي اهو محسوس ڪر پوءِ ڳالهائجان..............
***