جنسي مريض
“يار سميع اڄ ته حد ٿي وئي صفا!”.
“خير آخر ڇا ٿيو!؟”.
“يار اڄ مارڪيٽ ۾ اهڙي ڇوڪري ڏٺم جو صفا دنگ هئي. ان جهڙي ڇوڪري مون ڪڏهن پنهنجي زندگي ۾ ناهي ڏٺي”.
“ڇو ڀلا اهڙو ڇا هئس؟ تو واري مائيءَ کان به سُٺيءَ هئي ڇا؟”.
“اُون هُون سميع تون به نه......... مون واري مائيءَ ڍُونڍ لڳي پئي آ هُن جي ته پير جهڙي به ڪونهي!”.
“مطلب تو واري پُٺئين مهيني واري گرل فرينڊ جهڙي هوندي”.
“نه با نه!، اُها ته ڪاري ڪوجهي هئي”.
“پر تون ته تڏهن چوندو هُئين هُوءَ جنت جي حُور آ”.
“اڙي يار پر هن جهڙي ڪانه هئي”.
“ڀلا ان کان پهرين واري جهڙي به نه!؟؟. جنهن کي شادي جي آسري ڇهه مهينا استعمال ڪيو هئيي”.
“اڙي نه بابا ائين ته مون شادي جا آسرا ڏئي پنجاهه کان وڌيڪ افيئر ڪيا آهن پر هن جهڙي ڪا به نه هئي انهن مان يار”.
“ٻُڌ اگر ڏيڍ مهيني کان پوءِ وري تو کي ڪا ٻي ملي وڃي ته ههههه پوءِ وري ان جهڙي ڪا دنيا ۾ ڪونه هوندي”.
“سميع صفا ڀُوڪ آهين ڪپڙا ۽ مائي ڪڏهن به گهڻو وقت ساڳي ناهي هلائبي!”.
“ٻُڌ پوءِ تو واري مائيءَ ڇو رکيو ويٺو آهين؟”.
“اڙي اها ته ماني پچائڻ ۽ ٻار سنڀالڻ لاءِ رکيل آهي”.
“حد آهي تون پنهنجو علاج ڪرائي، تون نارمل انسان ناهين، تون “جنسي مريض” ٿي چُڪو آهين، اها تنهنجي جنس بُک انسانيت لاءِ نقصانڪار آهي”.
***