بُک
“صاحب مون کي ماني ٿي گُهرجي!”.
صاحب نشن ۾ ڌُت هو کيس ڏٺو اڻ ڏٺو ڪري ڇڏيائين، هُن وري گاڏي جي شيشي تي ٺڪ ٺڪ ڪئي، “صاحب بُکي آهيان ماني ٿي گُهرجي، هڪڙي ماني وٺي ڏيو!”.
صاحب کيس ڪاوڙ مان گُهوري ڏٺو پر جڏهن سندس اُڀريل ڇاتين تي نظر پيس ته وات مان گِگ ڳڙي پيس کيس پنج سئو جو نوٽ ڪڍي ڏيکاريائين ۽ چيائين ته، “ اچ سودو ٿا ڪريون تنهنجي بُک ۽ منهنجي بُک جو!”.
هُن چئو طرف نظرون گُهمايون ۽ سوچ ۾ ٻُڏي وئي کيس اهو مُناسب نه لڳو پر پيٽ جي بُک مجبور ڪري وڌس، صاحب شيشو هيٺ ڪري چيس، “اچ گاڏي ۾ ويهه ٽينشن نه وٺ!. پاڻ ٻنهي جي بُک ساڳي آهي رُڳو فرق ايترو آهي ته توکي “دُن” کان مٿي جي بُک آهي ۽ مون کي “دُن” کان هيٺيان جي بُک!!”.
هُن کي ڪجهه سمجهه ۾ نه آيو بس بُک کان بيحال ٿي چولي مٿي ڪري گاڏي جي سيٽ تي ليٽي پئي ۽ ٻئي لمحي صاحب جا مڪاري سان ٽمٽار ٽهڪ گاڏي ۾ گونجڻ لڳا........
***