حضرت پيرسيد محمد راشد شاهه روضي ڌڻي رح
هي سنڌ جو هڪ وڏو عالم ۽ اهل الله بزرگ ٿي گذريو آهي. سندن ولادت باسعادت 6 رمضان المبارڪ 1171هجري بمطابق 1757ع ۾ ٿي، ۽ سندس والد محترم جو نالو سيد محمد بقاءَ شاهه شهيد هو. پاڻ رمضان جي مهيني ۾ پيدا ٿيڻ سبب رمضان جي احترام ۾ ڏينهن جو والده جو کير نه پيئندا هئا ، تنهن ڪري مٿس روزي ڌڻي جو لقب پيو. جيڪو لقب اڳتي هلي ٻئين پاڳاري پير علي گوهر شاهه “ اصغر” جي دور ۾ مٿس روضو مبارڪ تعمير ٿيڻ بعد روضي ڌڻي ۾ تبديل ٿيو. هي ننڍپڻ ۾ صالح ۽ سلڇڻا ٻار هئا. کين سندس والد جي صحبت ۾ علمي ماحول مليو. جنهن سبب هي اڳتي هلي عارف ۽ اولياءَ صفت انسان بڻجي ويا. جواني ۾ ئي هن دور انديش ۽ عالم انسان پوري سنڌ ۽ راجستان جا سفر ڪيا. هن پنهنجي والد جي شهادت بعد 1783ع ۾مسند سنڀالي پنهنجي 36 سالن جي مسند نشيني دوران علم جي روشني پکيڙڻ ۽ محبتون ونڊڻ لاءِ پورا ستاويهه سال سنڌ ۽ راجستان جا 443 سفر ڪيا. ۽ صرف 9 سال پنهنجي گهر ۾ گذاريا. حضرت محمد راشد روضي ڌڻي جي علمي جاکوڙ ۽ سنڌ ۾ محبتن جو مانڊاڻ مچائڻ وارين ڪوششن جي شاهدي سندن لکيل خطن يعني مڪتوبات شريف ۽ سندس سفرن ۽ ڪچهرين جي گواهي ڏيندڙ ڪتاب ملفوظات شريف مان ملي ٿي. جن ٻنهي ڪتابن پڙهڻ سان سندس علمي بلندي ۽ عام ماڻهن سان محبت ۽ لاڳاپن وڌائڻ لاءِ روحاني حڪمراني جي سگهه جو پتو پوي ٿو. سندس علمي جاکوڙ، محنتن ۽ محبتن سنڌ ۾ ڪئين علم جا ڏيئا روشن ڪيا. سندس علمي محفلن ۽ انسان دوست رويي کين جلد هڪ تمام وڏو مقبول مرشد بڻائي ڇڏيو. هزارين ماڻهو سندس علم مان فيضياب ٿيا. جنهن جو ثبوت اهو آهي، ته سندس ساٿ ۾ رهندڙ صحبتي مريد اڳتي هلي سنڌ جا وڏا عالم ۽ بزرگ ٿيا. جن ۾ گهڻا مشهور ٿيا. انهي زماني ۾ سنڌ جي حڪمران ڪلهوڙا حڪمرانن جي وچ ۾ محلاتي سازشن ۽ گهريلو ڇڪتاڻ سنڌ کي تمام گهڻو ڪمزور ڪري ڇڏيو هو. جنهن سبب حڪومتي لاتوجهي سنڌ جي عوام کي پريشان ڪري ڇڏيو هو. هن بزرگ انسان کان خوشحال سنڌ جي نڌڻڪي رعيت جو درد ڏٺو نه ٿيو. انهي ڪري هن بزرگ هڪ طرف ڪلهوڙن جي باهمي ڇڪتاڻ مان سنڌ کي ڪڍڻ لاءِ ڪوششون ڪيون ، پر اهي ڪوششون ڪامياب نه ٿي سگهيون. نتيجي ۾ ميرن ۽ ڪلهوڙن جي نااتفاقي سبب ميرن ڪلهوڙن کي هارائي سنڌ ۾ پنهنجي حڪومت قائم ڪري ورتي. ٽالپر دور حڪومت ۾ انتظامي طور سنڌ کي ورهايو ويو. ۽ ميرن جي چوياري قائم ٿي. جنهن سبب حڪومتي نظام متاثر ٿيو. حضرت روزي ڌڻي پنهنجي عمر جا 63 سال علم سکڻ ۽ سيکارڻ کان سواءِ ذڪر الله ۽ سنت رسول جي خدمت ڪئي. کين مختلف شادين مان 18 فرزند تولد ٿيا، چار ننڍي هوندي وفات ڪري ويا. باقي چوڏنهن رهيا، پاڻ پنهنجي آخري ڏينهن ۾ سڀني فرزندن کي گهرائي فرمايائون ، ته توهان ڀائر پاڻ ۾ اتفاق سان رهجو ۽ هڪ ٻئي جي مدد ڪجو، ۽ گڏجي منهنجي اڳيان پنهنجو هڪ وڏو مقرر ڪريو، پوءِ سڀني حضرت پيرسائين سيد صبغت الله شاه اول کي پنهنجو اڳواڻ منتخب ڪيو. حضرت پيرسائين روزي ڌڻي جن جو به اهو ئي رايو هو، پاڻ کين ”وڏو يار“ چئي مخاطب ٿيندا هئا. ياد رهي ته، حضرت روضي ڌڻي پنهنجي پوئلڳن کي محبت مان يار سڏيندا هئا. سندن سڀ مريد هن جي نظر شفقت ۾ سندس يار هئا. حضرت پيرسائين روضي ڌڻي 63 سالن جي ڄمار ۾پهرين شعبان 1234 هجري بمطابق 1818ع ۾ وصال ڪيو. سندن وصال بعد سندن پڳ مبارڪ حضرت پيرسائين سيد صبغت الله شاه اول کي ٻڌائي ويئي.