شفائي
حڪيم شرف الدين شفائي، جنهن جو پيءُ اصفهان جو مشهور طبيب هيو. هن طب جي تحصيل پيءُ کان ڪئي ۽ خود به نامور طبيب هو ۽ شاهه عباس جو ته طبيب خاص هو ۽ هن جي بيحد عزت ڪئي ويندي هئي. شفائي رمضان 1037هه ۾ وفات ڪئي. طب تي هن ڪيئي ڪتاب تاليف ڪيا. هو هڪ قادر الڪلام شاعر به هو. شروع ۾ هن ڍَوَ تي شاعريءَ ۾ پنهنجي همعصرن خلاف هِجو لکي، پر آخر ۾ ان ڳالهه کان تائب ٿيو. هُن جي ڪلياتِ شعر قصيدن، غزلن، قطعن، رباعين ۽ ڪجھه مثنوين تي مشتمل آهي.