گهاءُ ڏيئي گھاءُ کي گھرو نه ڪر،
موت سان مونکي ملڻ جهڙو نه ڪر.
بي رحم دنيا جي دستورن پُٺيان،
مُحب پنهنجي چاهه کي ميرو نه ڪر.
مان ته ناهيان ڪو مفڪر، ها مگر،
انقلابي سوچ سان جهيڙو نه ڪر.
ائين نقابن ۾ رکي پنهنجو حُسن،
هر ادا جو تنگ تون پَهرو نه ڪر.
ڳوٺ جي محبوب راتين سان مِلي،
چنڊ دل جي ٿاڪ کي ٿيڙيو نه ڪر.
محبتون من مان ميسارڻ جو چَئي،
تون ظلم امداد سان اهڙو نه ڪر.