شاعري

پارسائي جون حدون

”پارسائي جون حدون“ نئين ٽهيءَ جي خوبصورت شاعر امداد سولنگيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امداد سولنگيءَ جي هِن پهرين شعري مجموعي “پارسائي جون حدون” ۾ انساني صحيفن جي لتاڙ خلاف آواز سميت اکين جو رستو چيري دل ۾ گھر ڪري ويندڙ محبتي مايا جو سمنڊ موجود آهي، جنهن ۾ پيار ۽ پريت جون لهرون عشاق دلين جي قافلن کي ٿڪاوٽ جي صورت ۾ گھاٽي ڇانوري جو احساس ڏيارين ٿيون.
Title Cover of book پارسائي جون حدون

عرض آ، انسان بخشيو،

عرض آ، انسان بخشيو،
چاهتن کي مان بخشيو.

ساحلن جي سِڪ اسان کي،
ڪيترو طوفان بخشيو.

دل لڳائڻ جي خطا ٿي،
سونهن جا سُلطان بَخشيو.

دربَدر آ درد پنهنجو،
ڪا دوا ڏئي دان بخشيو.

پنڌ صحرا دور منزل،
حوصلن ۾ جان بخشيو.

تو ته هيڏا لڙڪ ڏيئي،
مُرڪ جو فُقدان بخشيو.

آخري امداد ڪامل،
يا خدا ايمان بخشيو.