شاعري

پارسائي جون حدون

”پارسائي جون حدون“ نئين ٽهيءَ جي خوبصورت شاعر امداد سولنگيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امداد سولنگيءَ جي هِن پهرين شعري مجموعي “پارسائي جون حدون” ۾ انساني صحيفن جي لتاڙ خلاف آواز سميت اکين جو رستو چيري دل ۾ گھر ڪري ويندڙ محبتي مايا جو سمنڊ موجود آهي، جنهن ۾ پيار ۽ پريت جون لهرون عشاق دلين جي قافلن کي ٿڪاوٽ جي صورت ۾ گھاٽي ڇانوري جو احساس ڏيارين ٿيون.
Title Cover of book پارسائي جون حدون

رڳو جي لڙڪ ويهي لاڙجن هَا،

رڳو جي لڙڪ ويهي لاڙجن هَا،
ته هيڏا حوصلا ڪيئن ڌارجن ها.

وَري مدهوش ٿي هِن عاشقيءَ ۾،
وري باهيون بِرهه جون ٻارجن هَا.

حياتيءَ کي سڄڻ سُندر ڪرڻ لاءِ،
گھڙيون توساڻ ويهي گھارجن ها.

توسان باغي نه ٿئي ها تَر وڏيرو،
توکان جي پاڻ واعدا پاڙجن ها.

ڳوٺاڻي شام جون لاليون وساري،
شهر جون رونقون ڪيئن سارجن هَا.

عجب هِن ديس ۾ نفرت وَسي پئي،
هِتي چاهت سَندا بند چاڙهجن ها.

اکين بي تاب سئو سپنا سَهيڙيا،
اهي امداد ڪيئن سي هَارجن هَا.