رات اڪيلائي کي ميڙي،
سوچ ٻَري ٿي پونم جان،
خواب ڪٿان کان ايندا هاڻي،
ننڊ اوجاڳن سان پئي جھيڙي،
سوچ ٻَري ٿي پونم جان.
دل جا چاڪ ڏٺا تو دلبر،
اُڌمن سان ائين پاڻ اُڊيڙي،
سوچ ٻَري ٿي پونم جان.
هلڪي هلڪي هِير ڏکڻ جي،
يادن جا ڪي گيت ڇيڙي،
سوچ ٻَري ٿي پونم جان.
راهه رُلي ٿو جوڳي منڙو،
پنهنجا ٿاڪ سمورا ٿيڙي،
سوچ ٻَري ٿي پونم جان.