شاعري

پارسائي جون حدون

”پارسائي جون حدون“ نئين ٽهيءَ جي خوبصورت شاعر امداد سولنگيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امداد سولنگيءَ جي هِن پهرين شعري مجموعي “پارسائي جون حدون” ۾ انساني صحيفن جي لتاڙ خلاف آواز سميت اکين جو رستو چيري دل ۾ گھر ڪري ويندڙ محبتي مايا جو سمنڊ موجود آهي، جنهن ۾ پيار ۽ پريت جون لهرون عشاق دلين جي قافلن کي ٿڪاوٽ جي صورت ۾ گھاٽي ڇانوري جو احساس ڏيارين ٿيون.
Title Cover of book پارسائي جون حدون

هِن جواني جون سڀئي مَستيون ڦُري،

هِن جواني جون سڀئي مَستيون ڦُري،
وقتُ وارن ۾ ويو چاندي ڀَري.

يار مُنهنجي مُفلسي مونکي سدا،
ڳوٺ پنهنجي کان رکيو آهي پري.

دلُربا جي دل اندر ڀُلجي ڪڏهن،
مَن منهنجي ياد جو ڏيئو ٻَري.

زندگي بي رنگ آهي اُن ڪئي،
جيڪا کٽ تي ڀرت ٿي ويٺي ڀَري.

درد ۾ مونکي رهڻ منظور آ،
دوست تُنهنجي دل اگر جي پئي ٺري.

چاهتن جا محل ويا ميسارجي،
روز ڳڻتين ۾ پيو عاشق ڳري.