خواب ڳوڙهن ۾ هاڻ ڳايو آ،
بار دل جي مٿان سوايو آ.
عشق اُڌمن جي راند ۾ ڦاٿل،
نيهن پوءِ ڀي ته مون، نڀايو آ.
گهر جي آڳر تي ٻارڙن سان گڏ،
روح کيڏي ته مَس کِلايو آ.
ماڪ پيتل صبح جي هر منظر،
تنهنجي سجدي ۾ سَر جھڪايو آ.
لوڪ اُلجھي ٿو هِن فقيرن سان،
ڪير سمجھي ته ڪنهن رلايوآ.
وار کولي رکين ٿي پاسي تي،
ڄڻ ته بادل وسڻ تي آيو آ.
گيت سرجڻ ئي پنهنجو سَرمايو،
قرب لکندي ئي مون ڪمايو آ.