شاعري

پارسائي جون حدون

”پارسائي جون حدون“ نئين ٽهيءَ جي خوبصورت شاعر امداد سولنگيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امداد سولنگيءَ جي هِن پهرين شعري مجموعي “پارسائي جون حدون” ۾ انساني صحيفن جي لتاڙ خلاف آواز سميت اکين جو رستو چيري دل ۾ گھر ڪري ويندڙ محبتي مايا جو سمنڊ موجود آهي، جنهن ۾ پيار ۽ پريت جون لهرون عشاق دلين جي قافلن کي ٿڪاوٽ جي صورت ۾ گھاٽي ڇانوري جو احساس ڏيارين ٿيون.
Title Cover of book پارسائي جون حدون

درد دل ۾ اچي هاڻ ديرو ڪيو،

درد دل ۾ اچي هاڻ ديرو ڪيو،
پاڻ کي پاڻ آٿت ڏيان مان پيو.

سوچ ۾ هو ته آزاد آهي ڪوَي،
هُن ته ڀڙڪو هڻي آسمان کي ڇُهيو.

پنهنجي معصوم جذبن جي قتلام تي،
دل اچي دوست آڏو ته ڌرڻو هنيو.

نيڻ راهن ۾ ٻاري رکڻ جو چَئي،
چنڊَ يادن جا من تي اُڀاري ويو.

سنگدلي جا سمورا زمانا کڻي،
بي رحم وقت رهزن اسان لاءِ رهيو.

جھار کائي سڄو ٿي فصل او ابا،
ننڍڙي شاهو آ رڙندي پيءُ کي چيو.

ربط قائم رکڻ جا قسم ٿو کڻين،
ڳالهه تنهنجي به ڏسنداسين دلبر ٺهيو.