شاعري

پارسائي جون حدون

”پارسائي جون حدون“ نئين ٽهيءَ جي خوبصورت شاعر امداد سولنگيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امداد سولنگيءَ جي هِن پهرين شعري مجموعي “پارسائي جون حدون” ۾ انساني صحيفن جي لتاڙ خلاف آواز سميت اکين جو رستو چيري دل ۾ گھر ڪري ويندڙ محبتي مايا جو سمنڊ موجود آهي، جنهن ۾ پيار ۽ پريت جون لهرون عشاق دلين جي قافلن کي ٿڪاوٽ جي صورت ۾ گھاٽي ڇانوري جو احساس ڏيارين ٿيون.
Title Cover of book پارسائي جون حدون

حادثن جي لهر ۾ رهون ٿا پيا،

حادثن جي لهر ۾ رهون ٿا پيا،
شور هاڻي شهر ۾ رهون ٿا پيا.

آ! ڦُري وڃ اسان کان اسان کي سڄو،
چور تنهنجي ئي تَر ۾ رهون ٿا پيا.

زندگي ٿي پُڇي روز ڦَٿڪي مون کان،
پاڻ ڪهڙي قهر ۾ رهون ٿا پيا.

موت پنهنجو ڪري جاءِ ڏي ڪا جُڙي،
هت ڪرائي جي گھر ۾ رهون ٿا پيا.

ماڪ موتين جا منظر صبح ڳوٺ ۾،
سوچ ساڳي ، پهر ۾ رهون ٿا پيا.

دربدر منزلن کان ائين بي خبر،
عشق تاڻي سفر ۾ رهون ٿا پيا.