مون کي تنهنجا سَوَ سينگار به اکڙين ۾،
اڻ ڳالھايل ڳالھين جا انبار به اکڙين ۾.
تنهنجي آجيان جي لئه مون وٽ آهه ٻيو ڪي ڇا،
هيرن مَنجھه هڳاوَ ته آهن هار به اکڙين ۾ .
ساهه ٿڌا هي هير اصل ۾ اڪير اوهان جي ئي،
ڪِرڙن جا ڪي ڏيلھنِ ڏَٽَيُل ڏار به اکڙين ۾ .
لڙڪ نه آهن، نيڻ ڪڪر جي ڪنڊ مان لڙندڙ هيءُ،
نينهن سندي هي مينهن سندا ڪي نار به اکڙين ۾ .
آئينو هي تنهنجي اڳيان خيالن ۾ ڀي هوندو،
تنهنجو چهرو چمڪيو ڪيئي بار به اکڙين ۾.
هونءَ ته ڪا ئي جاءِ نه ايڏي ڏَسجِي ٿي ڪا تن ۾،
ڪيئن سمائي لڙڪن جي هيءَ لار به اکڙين ۾.
مُکڙو سَوَ ميارون ڏئي ٿو سور سلڻ ريءَ جئن،
صاف ڏسڻ ۾ ايندي آ تئن سار به اکڙين ۾.
تن کي ڪين کپن ٿا پهچڻ ڪارڻ ڪيئي رستا،
پنهنجي سونهن سموريءَ سان هيءُ يار به اکڙين ۾.