ڦٽائي ننڊ وستين جي،
اُڏائي ڌوڙ رستن جي،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
وَڙِيءَ سان جن ٻڌل پٽڪا،
ڏئي ڏاٻن سندا جھٽڪا،
ڏنائون وهَٽَ کي سٽڪا،
ڇڏي سڀ ساهه جا سانگا،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
لڳا هانبار ٿي آيا،
پريان هن پار جي آيا،
کنيون ٿي يار سي آيا،
اڃا مَس ها اُڏيا ڪانگا،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
نه ڪا ئي لِڪَ_لِڪوٽي آ،
پڌر پئي جن جي چوٽي آ،
نيت تن جي نه کوٽي آ،
نِسَنگ نروار ٿي نانگا،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
ملڻ ميلاپ جي مند آ،
اُنهن جي ئي اچڻ جو ٿا،
مڙئي گڏجي پڇن مون کان،
ڀُنگيون جن ريءَ بڻيون ڀانگا،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
ملڻ جي هير تي مڪڙا،
لتاڙيندا اچن لڪڙا،
اسان جي تانگھه ۾ تڪڙا،
لنگھي ويا لَڪ، لڪيون، لانگھا،
اچن پيا چاهه مان چانگا !
ڪجي ڇا ڳالھه مستن جي،
اڏائي ڌوڙ رستن جي _
اچن پيا چاهه مان چانگا !
اچن پيا چاهه مان چانگا !