ملڻ سان موٽ محبت جي، اهي رائل ۽ مائل ٿيا،
انهيءَ کان پوءِ هي اڌما وري، ٻيهر به گھائل ٿيا!
ٻڌي آمد سندا افواهه، ٽڙيا رابيل راهن سان،
نڇاور سج ڪيا ڪرڻا، مٿان نازڪ نگاهن سان،
اسان ڀي آجيان جي لئه، اچي پهتاسين آهُن سان،
ملي نه آ موٽ موچاري، نه ڪو ئي منهن مقابل ٿيا،
انهيءَ کان پوءِ هي اڌما وري، ٻيهر به گھائل ٿيا!
نگھه جي گھور هڪڙيءَ سان نشا سڀ ويا سَرُ ٿي،
اسان سان پيار ۾ پيارا وئي اهڙي ته آ پَر ٿي،
وتان تنهنجي اڳيان ڦرندي گھمان توڙي پنهنجي گھر ٿي،
توهان جي پيار کي پوڄي ۽ جذبا تو ڏي مائل ٿيا،
انهيءَ کان پوءِ هي اڌما وري، ٻيهر به گھائل ٿيا!
جڏهن کان يار جلون کي، ڪري ماٺو هليو آن ويو،
تڏهن کان تڙپ پيدا ٿي، پسڻ خاطر ٿيو جياپو،
مرڻ جيئڻ جي وچ وارو، اسان جو حال آهي ٿيو،
پچي پِڙَ مان، ڪرب ڪاٽي، توهان جي قرب قابل ٿيا،
انهي کان پوءِ هي اڌما وري، ٻيهر به گھائل ٿيا!
ٿيو جي پيار، پو ڇا هي، پري رهندي به جيئبو پيو،
وري مينهن جي مند ۾ گڏ، ڀري ۽ پوڄ پيئبو پيو،
ڪري ٿاڪن مٿان ٿاڻا، وري ويجھو به ٿيئبو پيو،
سڄي هن بحث کان پو مس، وڃي توساڻ قائل ٿيا،
انهيءَ کان پوءِ هي اڌما وري ٻيهر نه گھائل ٿيا!