جوانيءَ تي جذبو پيو هاري هرک،
جنهين کان سواءِ ڏات آهي اڌوري!
سِنگھڻُ، جي ٿو چاهين ته ڀئونرن جيان ٿي،
ڏسڻ لاءِ پوپٽ سندي دل رکي،
لکڻ جي ٿو چاهين ته ڏي هَڏن مِکُ _
جنهين کان سواءِ ڏات آهي اڌوري !
ٽُٻي ڏيئي پاتال مان آڻ موتي،
ڪڏهن تو هي ڌرتي اکين ساڻ ڌوتي،
لکين ٿو ته خود پاڻ واري منجھس لکُ _
جنهين کان سواءِ ڏات آهي اڌوري !
پني تي نَچي سٽ پئي ناچُ مورن،
ڳلي کي بنايو جئين هسَ _هَلورن،
ائين ئي روانيءَ جو اوڀار تِکُ _
جنهين کان سواءِ ڏات آهي اڌوري !
بهارون اچڻ سان ٽڙن گل جئين،
ملھارن سان مارو مڙن ڪل تئين،
جھٽڻ اهڙا منظر سَمي کان ئي سِکُ!
جنهين کان سواءِ ڏات آهي اڌوري !