جڏهن مند تي مينهن موٽيو پون،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !
ڪڻيون مينهن ڏي فصل ڪومائجن،
وسي يا ته وڻ ٽڻ ڀي جھومائجن،
اُٺي جون هوائون ٿي اوڙڪ اچن،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !
ٻڌِي ٽِڪ ولھارن مٿان وَسَ ڪجي،
سڄيءَ جوءِ ۾ گاهه گس گس ڪجي،
جتان مال مارن جا ڍاپيو ورن،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !
ڪري گوڙ گجگوڙ کنوڻيون کِلن،
وڻن ڏار ڦُڙِيُنِ سان نوڙي پون،
اتر کان اوهرا هوائون گھلن،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !
سڳند ڀونءِ جي مينهن وسڪار مان،
سلھاڙي اچي يار جي سار سان،
گڏي پوڄ سان پيار ڀل پيا پين،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !
ڏيو مال ٽاڏون وٿاڻن ورن،
سَڄِيِ چاهه سان وَسَ جيڪي چرن،
ڀري ٿڻ ڀٽاريون ڏين جيئن ڦرن،
ٻچا ٻار جھومن ۽ ناريون نچن !