وجھي ٻانهن ۾ ڪولابا، اجھي ها جھومندا آيا،
جنين رشتا ڇڏيا ناتا، اجھي ها جھومندا آيا.
وَڻَ ويڙهِي وَئِي ويڙهي سڄو هي جسم سورن جي،
اسان جي دل سندا اُڌما، اجھي ها جھو مندا آيا.
تڪيو آ خاڪ جن جو ۽، اَجھو اوڇڻ انبر سمجھن،
نه جي کٽ ۽ گھرن هنڌ ٿا، اِجھي ها جھومندا آيا.
ڪيو آجيان سڀئي گڏجي، انهن جي اڱڻ آمد تي،
مٽائي جن ڇڏيا ويڇا، اِجھي ها جھومندا آيا.
اڏيءَ ڪئي آڇ ڪهڙا ٿا، مرڻ مارڳ مٿي چاهن،
پُڳا هڪڙا ته پويان ٻيا، اِجھي ها جھومندا آيا.
ڪئي ڪلھه پاڻ ۾ پتنگن، هئي چُڻُ ڀُڻُ پچڻ خاطر،
جئين ڏياريءَ ڏيئا ٻريا، اجھي ها جھومندا آيا.
سُنَتَ سهڻيءَ سندي پارڻ، نسنگ نروار ٿي بيٺا،
نه ڪا سيڻهه نه ساندارا، اجھي ها جھومندا آيا.
ملنگ اظهار محبت جو، نچي نِرِتَئون ڪندا آهن،
لڳا جيئن ڀير تي ڏَئونڪا، اجھي ها جھومندا آيا.
کُلي جيئن ڳالھه محفل ۾،توهان جي ئي اچڻ جي هئي،
اکين مان اڻ چيا ڳوڙها، اجھي ها جھومندا آيا.
جڏهن ميدان ۾ مردن، ڪئي هوڪار ايندو ڪو،
ڪُڏائي چاهه مان چانگا، اجھي ها جھومندا آيا.
پيا ها پَئِنڌ چانگي کي، ۽ راڻي کي وڃڻ جي جھلَ،
جھلئي ها ڪين سي جھليِا، اجھي ها جھومندا آيا.