نظارن مٿان بحث ٿيو آ گھڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !
ڪري رنگن تي مور نچندي گھمنڊ،
سڪل آهه ٽاري جي ڀاڪر ۾ چنڊ،
منڊي ڄڻ نظارن ڇڏيو آهه مَنڊُ،
ٿا سُونهنِ اهي سڀ گھڻو ۽ تڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !
کبڙ لال پيرُنِ ڇُرِنِ جيئن رڱيان،
ڦڙا ماڪ رابيل اُڀ کان مڱيان،
جھين کي به چيتي ۽ ڏسندين چڱيان،
اهو سونهن جو آهه موتيءَ ڪَڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !
هي پوپٽ گلن تي ڇُريل ڄڻ ته پوتي،
۽ رابيل مُکڙي پرهه ماڪ ڌوتي،
سڄي رات چانڊاڻ ڄڻ مَئه ٿي اوتي،
نه ڪنهن ۾ وڏائي نه ڪو آنءُ پَڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !
انبن ٻور تي ڀئونر ڦيرا ڏين،
گڏي ماڪ مڌ ساڻ موتيا پِيِن،
صفا ٽار ٽانگر جا ٽُنُ ٿي نچن،
سڀئي سُونُ آهن نه ڪو هڪ ڄَڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !
جڏهن ڪا ڳلن تي چُميِ ٿي اچي،
ته دل جي اڱڻ تان گھميِ ٿي اچي،
۽ ساهن جي سُر تي سُمهِي ٿي اچي،
انهيءَ کان به وڌ يار پيا ٿا وَڻو _
توهان جي آ مرضي ته جنهن کي کڻو !