شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ائين ڇو آن ٿي پئي اڪن ۽ ڇڪن،

ائين ڇو آن ٿي پئي اڪن ۽ ڇڪن،
اسان جو اڳيئي وڃايل آ من،

هلي رات اڻٽهينءَ ۾ جو اچين،
ته چِمِڪيِ اسان جو پئي ٿو صحن.

پلئُه سونهن تان سيرڙي جو کنوڻ،
اُگھي ڪير ڳوڙها روئي ٿو گگن.

ڪيو گيان ۾ گمُ تو گوتم جيان،
اسان جو هو ڪيڏو اڳي من مگن.

ٽِلي ڊيل جيئن ٿي، ڏِسِي مور کي،
انهيءَ ٽورَ تي ڪيرَ چَلَنديِ چَلَنُ.


ڳچي ۾ ٿي ڳيري جي ڳاني ٺهي،
ڪرائيءَ ۾ تنهنجي ٺهي جيئن ڪَنگَنُ.

ڪَئي ڪائناتون ٿيون جھومن نچن،
اچن جي ٿا جوڳي تهَ ڀڙِڪي ٿو بَنُ.

ڪلھي ڪونڌرن جي ٺهي ڏس ته ٿي،
بگيءَ جنهن ڪهاڙيءَ جو ڪارو آ ڳن.

لڇڻ سونهن جي ڄڻ ته آهن سِراڻِ،
ٺهي واس سهڻو، جي سهڻو وَرَنُ.

ڇنُنِ مان ٿي ٻڌجي لَڙِيءَ جو ڇَنَنِ،
ڀَڄَنَ ڀانئهِ ڳائي پيو ٿو مَدَنُ.