شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

بيخودي

بيخودي

اکين جا هي ايوان ماتم ڪُدا ٿيا،
۽ ارٿيون جلي رک ارمان ٿي ويا.
اوهان جي نهارَنِ سندي آس لايون،
اکين ماڻڪيون ڄڻ ته پٿرائجي ويون!
سناٽي کي چيري ۽ سڏڪن پُڪاريو،
وري ساهه ساجن اوهان کي سنڀاريو!
اسان لڙڪ نيڻن منجھان جوبه هاريو،
انھي ماٺ سان ڄڻ ته ڏونگر ٿي ڏاريو.
سڄي رات سِياهِيءَ سان تارا وڙهيا ها،
وري ڄڻ ته رابيل کيتن کڙيا ها،
جنهين تي مٿو چاندنيءَ رات ٽيڪيو،
۽ طواف جگنن سڄي رات پئي ڪيو،
وري حسرتن گيت ۾ ياس ڳايون،
بدن جي بهارن سندي پياس لايون،
اوهان جي نهارن سندي آس لايون،
اکين ماڻڪيون ڄڻ ته پٿرائجي ويون!
جڏهن ديوتائن جي تقدس جيان تو،
کڻي نيڻ گھوريو ته تن ۾ پرين !
فقط آءٌ ئي هوس، هئو ڪين ٻيو،
ائين پاڻَ کان پاڻُ وسري ويو!