ڪيڏانهن هليو آنهن ويو،
آوازڏي ! آواز ڏي !
آءٌ ٿو ڳوليان پيو،
آوازڏي ! آواز ڏي !
هوند ۾ ناهين مليو، اڻ هوند ۾ ڳوليانءِ پيو،
ڪڪرن نه تنهنجو ڏس سَليو، هر بُوند ۾ ڳوليانءِ پيو،
پولار مان وائي ڪري،
۽ سڏ وَرِنائي ڪري،
اڄ راز ڏي !
آواز ڏي !
سوچَ ڪئي آ دل جلي، وَرَ وَ رَ نهاريان ٿو پيو،
آ بند سامهون هر ڳلي،دَرَ دَرَ نهاريان ٿو پيو،
اوندههَ اُجارائي ڪري،
۽ پيار پورائي ڪري،
سو ساز ڏي !
آواز ڏي !
مبهم نظر ايندو رهين، شفق جي ڪرڻن منجھان،
جلوا پسائيندو رهين، جيئن جھانجھهَ ۽ جھرڻن منجھان،
مورت رنگن سان جيئن ٻري،
اهڙو ڀلائي ڪا، ڪري،
رنگسازي ڏي !
آواز ڏي !
منهنجي پرينءَ کي مون سندي، تڪڙي خبر ڪا ڪانگ ڪر،
سهڻ کان آ وڌ وِٿِي، “يا تونءُ پڄڻ جا سانگ ڪر”،
يا مڌ ڏٽي مٽ ۾ اچي .
تو ڏي جھٽي جھٽ ۾ اچي،
سو باز ڏي !
آواز ڏي !
ڪيڏانهن هليو آنهن ويو،
آواز ڏي ! آواز ڏي !
آءٌ ٿو ڳوليان پيو،
آواز ڏي ! آواز ڏي !