شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

وري دل مٿان اوچتو بوجھه ٿيو،

وري دل مٿان اوچتو بوجھه ٿيو،
ڏُکيءَ کي اچي ڏَڍُ ڪو ئي ڏيو !

ٻَڌيِوُن ڇپر ڇيريون ڪڻين مينهن جون،
ملھائن مندون پيا نچي نينهن جون،
رکئون پاڻ آسون انهيءَ ڏينهن جون،
مُکا جڏهن تو ساڻ ميلو ٿيو!
ڏکيءَ کي اچي ڏَڍُ ڪو ئي ڏيو !

وڳو بوسڪيءَ جو ڪو پائي سڄڻ!
ٻَڌي ٻُٽَ اجرڪ اچو ها پڇڻ،
گھمائي وڃو پيرڙا ها اڱڻ،
جتي پاڻ هٿ ساڻ پيا پوڄ پيو!
ڏکيءَ کي اچي ڏَڍُ ڪو ئي ڏيو !

ڪنڊيءَ تي لنوي ڪانگ ڪوڙو نه آ،
اجايو ڪِريو هٿ مان چوڙو نه آ،
انهيءَ ڳالھه جو ڳَرُ ڪو ڳُوڙهو نه آ،
چون پار ٿا ڄڻ اچين تون پيو!
ڏکيءَ کي اچي ڏَڍُ ڪو ئي ڏيو !

ڇِڙيا جنڊ، واڙن ۾ ڏوڀو هلي،
ڏين مال کي گاهه ڀاڳيا ملي،
اچڻ جي ڇڏيم آس اڄ ڀي پلي،
چُڪيِ چنڊ چوٿون هي تو کي ويو!
ڏکيءَ کي اچي ڏَڍُ ڪو ئي ڏيو !