شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،

ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
او راڳي!
ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
تنهنجي ڳائڻ ريءَ نه سرندي، هِيءُ هِئين سين لاءِ !

جھونگاري اُٿُ ڳائج مانجھه، هير وڄائي جنهن سان جانجھه،
ڪندا سوا گت جنهن جي سانجھه، بيراڳي_من، دلڙي بانجھه،
کٽ بڻي آ خاڪ جنين جي، تن کي جوڳ جُڳاءِ،
او راڳي!
ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
تنهنجي ڳائڻ ريءَ نه سرندي هيءُ هئين سين لاءِ !


جوڀن آ ڄڻ سُڳنڌ گلن جي پن ڇڻ کان سا رَکجانءِ وانجھي،
سار نه ڪنهن جي صبح ۽ سانجھي، تو کي هير کپي ٿي تازي،
پيار ننگر آ پيڙائن جو،پير نه اُنَ ۾ پاءِ،
او راڳي!
ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
تنهنجي ڳائڻ ريءَ نه سرندي، هيءُ هِنئين سين لاءِ !

ٽهڪن جي موسقي ڇيڙي، سُرَ نڙِيءَ ۾ ميڙي سيڙي،
آءُ اسان جي هيڪر ويڙهي، پوپٽ سُر جا ڇڏج پکيڙي،
جوڳ چَئِي پوءِ ڳاءِ پهاڙِي، پُورِيا منجھه پُڄاءِ،
او راڳي!
ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
تنهنجي ڳائڻ ريءَ نه سرندي هيءُ هئين سين لاءِ !

وقت پڄاڻا ملڻ ٿيو آ، مون نه ڪُڇِيو ڪجھه تو نه ڪُڇِيو آ،
حال ته دل جو پو به ڪيو آ، پاڻ به وسري هاڻ وَيو آ،
سڏڪن جي سنگيت مٿان تون نيڻن نِيرَ نه ناءِ،
او راڳي!
ڳاءِ وري اڄ ڳاءِ،
تنهنجي ڳائڻ ريءَ نه سرندي هيءُ هنئين سين لاءِ !