مِجازيِ عشق کي معنيٰ!
ڪا راهه به جن کي ڪانه ملي ٿي رستن ۾ ۽ چارن ۾،
ڪيڏي نه تڙپ وئي آهه وڌي اڄ ماڻهوئڙن ويچارن ۾ !
ڪنهن هنڌ به رهي جو ناهه سگھيو، تنهن پنڇيءَ پويان ڪير ڀڄي،
سو ريت به ڪنهن ٿو ڪين رهي ۽ ڪين ڪنهين سان روح رڄي،
جو واڪا واڪا واءَ اندر ٿو بنجي ڪائي بِين وڄي،
سو ساهه وڃي اڄ آهه سُتو سورهن ئي سينگارن ۾ !
تون پئند ڀلي وجھه زنجيرون هي منڙو قابو ڪين ڪندين،
هي تاريخي آ آوارهه اوباش نه ڪنهن جي آ وس ۾،
هي جيلن ۾ به نه قابو ٿئي ۽ لائون آ لھندو ڦاسيءَ سين،
قابو ٿي هي فقط سگھي ٿو ڀنڀن ڪارن وارن ۾ !
ماڻهو سڀ بي هوش ڦرن پيا ڳليءَ ڳليءَ جا موڙ مَٽي،
ڳولا جاري آهه سڀن کي، ساهي ٿو ڪو ڪو نه پٽي،
ڪنهن جي گذري ڀاڪر ۾ وئي، ڪو پيو ڏُسڪي رات ڪٽي،
ڪنهن جي اڳيان نيڻ ننڊاکا، ڪنهن جون نظرون تارن ۾!
هو ڳولن مسجد مندرن ۾، پر چين نه آهه ڪليسا ۾،
ڊومهڙا کائي خلق سڄيءَ ڳوليو نه انهيءَ کي ڇا ڇا ۾،
پر نه سڪون مليو ڪنهن کي بي سود انهيءَ آ ڳولا ۾،
پوءِ ورتي تن پناهه وڃي آ ميخانن ۽ اوتارن ۾ !
جي آهي مجازي بي معنيٰ پوءِ ڇا هي رهيو بازيءَ ۾،
جي مرڪي سامهون هو نه ڏسي پوءِ باقي ڇا هي راضيءَ ۾،
جي حال هليو ويو هٿن منجھان پوءِ ڇاهي قِبِلَ ۽ ماضيءَ ۾،
هي اکيون آهن ڏيئا جيڪي ٻرن پيون ٿيون جارن ۾!
ڪيف سندو آ راز سمايل سَري سوا هن ساقيءَ ۾،
مڌ اندر سو ناهه مزو جو هن جي در جي تاڪيءَ ۾،
جي جسم اهو ڪو ڪوڙ چوي پوءِ رهيو ڇا هي باقيءَ ۾،
اکين سواءِ ٻيو رکيو ڇا هي پيمانن تاسيارن ۾ !