شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

اک نٿو ڪو ٻيو ڀري، جو اک اٽڪي يار ۾،

اک نٿو ڪو ٻيو ڀري، جو اک اٽڪي يار ۾،
پار پنهنجا وسري ويا، ان جي ڏٺم جو پار ۾.

وٽ گنديءَ جي واهه سونهي ڀرت ۾ آهي نکار،
سونهن ڳوٽن ۾ سمائي، آ ڀريندڙ آر ۾.

زندگيءَ جي ڀي پڇاڙي پيڙ _ پيڙان ڳهه _ڳهان،
ڇا ڪمائي موٽيو، چِنگھندو اچي جو بار ۾.

زندگيءَ سان پيار ٿي ويو، بس انهيءَ لمحي اندر،
جيئن ڏٺي معصوميت مون، مرڪندڙ ڪنهن ٻار ۾.


تو انهيءَ کي ڪَٽِڻَ کان اڳ، ڇو نه سوچيو هو اهو،
ڇا ته موسم ۾ ها ٿيندا گل انهي ئي ڏار ۾ .

ڪين اوچائيءَ ڪڏهن، پاتو پرينءَ جو پار آ،
ڍول هيٺاهينءَ جي ڍلندو آ سدائين ڍار ۾.

عشق جي ٻولي عجب سهڻيءَ سِکي هي ڄڀ بنا،
سڏ ميهر جا سڃاڻي ٿي چڙن جي لار ۾.

عشق کي آهي شهيدن ساڻ ڪا چاهت گھڻي،
يار جي سا تار ۾ آ ديد جنهن جي دار ۾ .

ڪير ڪو تن کان لنوائي ۽ ڇڏائي جان ڪير،
پوپريون لالچ سنديون چمڪن دنيا جي ڄار ۾.

عشق ۾ احتياط ڪهڙو، منهن چڙهڻ آ موت جي،
وِيو بَچيِ تَوڪَلِ جي تُرَهي، هونئن سڌو هو مار ۾.