ڳيچ مون تنهنجي اچڻ لاءِ ڳوٺ ۾ ڳاتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !
مينهن ڪڻين ڄڻ ته پايل آهه ٽارين کي ٻڌي،
چاندني ساڙهي ڪري چنڊ، ڄڻ ته ٽارين کي ٻڌي،
ساوڪن ٿي چهچ آهي سونهن سارين کي ٻڌي،
ميگھه مرڪي ڄڻ ته مالھا ماهه پارن کي ٻڌي،
ڏيک ساري ڏيل ڏاوڻ ڏات جا پاتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !
چنگ جي آواز تي ٻڌ چنڊ ڳائي ٿو پيو،
واءُ پوئين رات جي وينا وڄائي ٿو پيو،
۽ ڪتيءَ جي ڪانڍ تي ڪو گُنُگُنُائي ٿو پيو،
سانت ۾ سارو سمو هي ڄڻ ته گھائي ٿو پيو،
راز ساريءَ رات جا مون ڄڻ ته ڪي ڄاتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !
پرهه ڦٽندي ولر واري ڄڻ پکي موٽيا اچن،
پيار مان پرڙا هڻي ۽ چنھب چنھنبن تي رکن،
ڄڻ اکين جا ٿا اشارا باک مان تنهنجا بکن،
ٻول ٻهگڻ لوڪ گيتن جيان توهان جا ٿا لَکَنِ،
مون کڻي اکين رکيا ۽ لونءَ سان لاتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !
پوپٽن جا رنگ فضا ۾ ڄڻ چنيءَ جا چٽ لڳن،
سڀ ٿڌا ٿا ساهه توريءَ سارنگين جي سٽ لڳن،
خيال تنهنجي خيال سان ڄڻ ٿا ڪبوتر ٻٽ لڳن،
يا تنبوري تانَ سان گڏ شاهه جي ٿا ڀٽ لڳن،
ڇير سان ٿي جيئن نڀائي نرتڪي ناتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !
هي ڀنڀا جي وار ڪارا ٿي ويا چاندِيءَ جيان،
آ جھنجھوڙي جان جذبن دانهن هيءَ ڪنهن کي ڏيان،
آءٌ توريءَ پلڪ هڪڙو جڳ اندر ڇا لاءِ جيان،
ويلُ آ جو وَرَ به هوندي آءٌ وَڌِواء ليکجان !
ڏينهن ايڏا ڏور مون کان تو وڃي لاتا پرين!
نيڻ تو کي تيئن پائڻ لاءِ هي آتا پرين !