شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

نه مٽ ڪو به جنهن جو، نه تشبيهه ڪا_

نه مٽ ڪو به جنهن جو، نه تشبيهه ڪا_
اها جھلڪ هڪڙِي پريِنءَ جي ته آ .

سندس منهن پسڻ جو به اعزاز آ،
ڏِئي ٽهڪ، ڇڙيو ڪوئي ساز آ،
۽ مُکَ تي گلن کي به ٿيو ناز آ _
اها جھلڪ هڪڙي پرينءَ جي ته آ .

وڻن سان چندرما ٿو رانديون رَهي،
هوا خوب نياپا کنيون پئي ڪَهِي،
جھين سان گلن جي ٿي خوشبوءِ ٺهي_
اها جھلڪ هڪڙي پرينءَ جي ته آ .

وري چنڊ ڪنهن لئه هنئين آ پڙي،
اها ڦول مالھا آ ڪنهن لئه کِڙِي،
پرينءَ پير چمندي رمي راتڙِي _
اها جھلڪ هڪڙي پرينءَ جي ته آ .


اهو پاڻ سامهون نظر ٿو اَچي،
سندس رنگ ۾ جو به رمتو رَچي،
اهو ٿي ڀڀوتي نگر ۾ نَچي _
اها جھلڪ هڪڙي پرينءَ جي ته آ.

نڪو پاڻَ آهي، نه ڪو پاڻَ ناهي،
نڪو ساڻ آهي، نه ڪو ساڻ ناهي،
ته پو پاڻُ ڇاهي، ته پو ساڻُ ڇاهي _
سليندي اهو رازُ ڪي جُڳ ٿيا_
اها جھلڪ هڪڙي پرينءَ جي ته آ.