شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

چوين ٿو، اچان ٿو، اچين ڪو نه ٿو،

چوين ٿو، اچان ٿو، اچين ڪو نه ٿو،
‘نه ايندس’، ايئن چئي ڇڏين ڇو نه ٿو.

اسان پاڻ ماري به سگھئون نه ٿا،
ڪيون ڇا ڀلا ڏين جئڻ جو نه ٿو.

جڏهن پاڻ پاڻهين ڇڏي تو ڏنو،
پڇان آءٌ تو کان تڏهن پو نه ٿو.

سُڪي بٺ ٿيا وڻ ڇڻيو ٻور تن،
لڳي توڙي ڪو ئي به جھولو نه ٿو.

انهن جي لَڌِي سار ڇو ڪنهن به ناهه،
لڀي جن کي اوڇڻ ۽ اولو نه ٿو.

پنهونءَ کي سا،ماڻي نه سگھندي ڪڏهن،
پُڄي رڻ اندر جنهن کان رولو نه ٿو.

سڄي جڳ کي ڏيندو رهي روشني،
ڍڪي چنڊ ڪڏهين به چولو نه ٿو.

ڪُپت پاڻ ڪڏهين ڪئي ڪا نه جنهن،
ٿئي ان جي ليکي ۾ ڀولو نه ٿو .

جھين تي اڪن ۽ ڇڪن ٿو ٿئي،
ڏِسي عيب تنهن جا به ڍولو نه ٿو.