لنوءَ توهان سان ساجن لائِي،
ساهن ۾ سرهاڻ سمائيِ !
ڪينجھر ۾ جيئن ڪنول ٺهي ٿو،
ڪو به نه ان جو بدل ٿئي ٿو،
ڏوران اهڙو ڏيک ڏئي ٿو،
مئي جو پيالو جھمريون پائي!
ساهن ۾ سرهاڻ سمائي !
ناوءَ پري کان آڙي ڀاسي،
آب کجيءَ جي تاڙي ڀاسي،
تنهن تي جھڙ جي ساڙهي ڀاسي،
منظر من ۾ موج مَچائي !
ساهن ۾ سرهاڻ سمائي !
ڇال مڇين جا پاڻيءَ ڇر تي،
تجلا ڏين ٿيون ساري سَرَ تي،
کوڙ ميارون آهن وَرَ تي،
ڪهل نه جنهن کي تِرجي آئي !
ساهن ۾ سرهاڻ سمائي !
ڇا ته گھڙيليون ڪينجھر ڪپ تي،
ڳالھه ملڻ جي تو سان چپ تي،
گھڙا رکي ۽ ويهي گپ تي،
سُر ۾ سينڍ وڄائي !
ساهن ۾ سرهاڻ سمائي !
اهڙي تو لئه ٿي هان آتي،
جو نه وڻي ٿي هاڻ حياتي،
تنهنجي قرب جي ڪنڌ تي ڪاتي،
مون آ پيڙا پل پل پائي !
ساهن ۾ سرهاڻ سمائي !