ايڏيون گھاريون وجھو نه گھوٽ،
او ساجن !
هاڻ سگھو ڪر موٽ !
سائو آهي فصل ڪڻڪ جو ٽڪون مٿانئس ٽانڊاڻا،
ماکيءَ مکيون، ڀونئرا، پوپٽ ان ڏي اچن اُڏاڻا،
محبت جي ماحول انهي ۾ تنهنجي کائي کوٽ،
او ساجن !
هاڻ سگھو ڪر موٽ !
اکين اڻيون موتين ڪڻيون ڏند ته ڄڻ رابيل کڙن،
گھوري گھائن جيئن ئي تن سان مدت پڄاڻا ميل ٿين،
بيوس ساهه بدن ڇڏي ويو، چريو ڪيو آ چوٽ،
او ساجن !
هاڻ سگھو ڪر موٽ !
ٻير، ڦريون ۽ ڦوٽا اُڪِريا، ڪڻڪن آڀون تو کي سارن،
ڦالون پايان مورو ڳايان، نيڻ وڇايان تنهنجي چارن،
ور ور ڪانگ اڏايم تو ڏي، ملي نه ڪا ئي موٽ،
او ساجن !
هاڻ سگھو ڪر موٽ !
جاني تو سان جيءُ لڳائي ڪڏهن نه سنڀران سک جو ساهه،
موسم ڦرندي تنهنجي ملڻ لئه پيو پڪاري پل پل چاهه،
موٽيون اکڙيون ماڳ ڏسي ۽ ڪنڌيون نهاري ڪوٽ،
او ساجن !
هاڻ سگھو ڪر موٽ !