سمنڊ-وير ڇاهي ڏٺو چاندنيءَ ۾،
ضروري نه آ ڪو سبب دل لڳيءَ ۾.
چون ٿا ته دانگيءَ مٿان رت وري ٿو،
سچائي ڀلا ڪا رهي آ انهي ۾!؟
ڳنڍي کوڙ ڀيرا لَٽي کي آ سگھبو،
ڳنڍڻ جو ذريعو نه پر دل ڀڳيءَ ۾.
رڱيا لعل موتي ها رنگين ڳوٽن،
لُڏِي ٽور تي ٽَئُونرُ سونهين سڳيءَ ۾.
ڇَڏِينِ ننگ آرڻ جي ڪارڻ، ورن شل،
ڀنڀرڪي مهل جي هليا ويا ڀِنيِءَ ۾.
اهو هڪ ئي منظر آ حاصل عمر جو،
نهاري، نظر تِرِڇِي موڙيئين مڳيءَ ۾.
امن لاءِ ايڪو کپي ٿو دنيا کي،
ڳنڍڻ ۾ جڙي ڳالھه، ڇا هي ڇِنِيءَ ۾.
ائين قوم جي فرد کي گھرجي ڀانئڻ،
جئين ننگ جي ساڃَهَه آ هوندي نَنگيِءَ ۾.
بهادر ۾ آزاد جيئن روح جو گھر،
غلامي ڪندي گھر تئين آ ڊنيءَ ۾.
هي فنڪار جي ڦوڪ جو ئي اثر آ،
بَڻيِ درد جو بين پيو آ، وَڳيِءَ ۾.