شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

پردا ڪري ڪري

پردا ڪري ڪري

پوڙهو ٿي ويندين سُهڻا، پردا ڪري ڪري،
جوڀن ۾ جيار جاني، جَلوا ڪري ڪري.

توکي ڏسڻ پسڻ لئه، توسان ملڻ کِلڻ لئه،
مشتاق ڪئين مري ويا، سجدا ڪري ڪري.

ايڏي نه لِڪ لِڪان ڪر، درشن ٿئي ته دلبر،
ماڻهن جا وات ڦاٽن، وهه وا ڪري ڪري.

دل دل اندر رهين ٿو، ڳوليو نه ته به لڀين ٿو،
ڪُل جڳ چريو نه ڪر تون، چرچا ڪري ڪري.

تو لئه لِکون پڙهون پيا، ”سرويچ“ ٿيو وڙهون پيا،
توتي وڃن نه ٻيا ڪي، قبضا ڪري ڪري.