جذبن ٿي ڊوڙون پاتيون
تُنهنجي ته جلون کي ڏسي، جذبن ٿي ڊوڙون پاتيون.
قدمن چمڻ لئه ڪيترن، قلبن ٿي ڊوڙون پاتيون.
تنهنجي ته سوڌي ۽ سنئين، قد کي پسڻ لاءِ پرين،
ڪتبن ڪتابن مان اُٿي، الفن ٿي ڊوڙون پاتيون.
سوڌي سنواريل سينڌ مان، جهلڪون جهٽڻ جي لئه لَکن،
سِجن ۽ چوڏهينءَ جي چِٽن، چنڊن ٿي ڊوڙون پاتيون.
تنهنجي ته وارن جي ورن وڪڙن مان وِهه پيئڻ جي لئه،
ڏرڙن منجهان ننڍن وڏن، نانگن ٿي ڊوڙون پاتيون.
هيءَ ڀونءَ سڄي تولئه بڻي، ڀاڳن سندو ڀنڊار تون،
ڀر ۾ سندءِ بيهڻ جي لئه، بختن ٿي ڊوڙون پاتيون.
توکي ته پرکڻ لئه پرين، عرشن اکيون کولي ڇڏيون،
حورن پرين هرڻن کان اڳ، مَلڪن ٿي ڊوڙون پاتيون.
تنهنجي ته نيڻن جي تکائي، جون تِکون اهڙيون تکيون،
جن کي جهپڻ جي لئه تکين، تبرن ٿي ڊوڙون پاتيون.
”سرويچ“ تنهنجي سونهن تي، لالڻ لکڻ ويٺو جڏهن،
ڪلمان پڙهي ڪاغذ وريا، قلمن ٿي ڊوڙون پاتيون.