ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا...
ڇوري ڇَتا نه ڇوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
مينڍا نه مُنهن تي موڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
ڪارين ڪُنڍين اکين ۾، ڪانيون ڪجل جون پائي،
ڇيرا نه ڇُوٽ ڇوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
لعلن مثل لبن تي، لالي لڳائي لالڻ،
ٻيڙا نه ڪنهنجا ٻوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
هِن مهل مُنهن اُگهاڙي، گهر ۽ گهٽيون لتاڙي،
گلشن مان گل نه ٽوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
برسات منجهه ڀنلن ڪپڙن سان شام ٽاڻي،
ڊِيلن جيان نه ڊوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
ميندي هٿن پَڳن تي، مُرڪون نچن چپن تي،
خنجر ٻِٽا نه کوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
اُلٿي کان اڳڀرو ڪُجهه، اوڍيٰ ڀلوڙ اَجرڪ،
نه آرس اڱڻ تي موڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
روشن اڳيئي آهين، هيري جواهر کان،
جوتون ٻيون نه جوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
قربن جا تو ته اڳ ئي، ڪافي ڪتاب پاڙهيا،
پنا نه ٻيا پکوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
ڏاڍو سونهين ٿو سائين! پنهنجي حُسن جي حد ۾،
ليڪا نه ٻيا لتوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!
”سرويچ“ سونهن بابت، ههڙا حسين نغما،
جهوليون ٻڌي نه جوڙ تون، ڇورا ڇـِتا ٿي پوندا!