شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

سنڌ امڙ تان سرڙا گهوري

سنڌ امڙ تان سرڙا گهوري

سنڌ امڙ تان سرڙا گهوري، مانجهين ماڳ بچايا.
مانجهين ماڳ بچايا، ڪوپن ڪنڌ ڪپايا.

ننگر ڀونگر پُٽ اسانجا، اسين هتي جا ڄايا،
اسان ته سهڻيءَ سنڌڙي خاطر، ڪيهر پُٽ ڪُهايا.

وڙهندي وڙهندي ويرين سان اڄ، جوڌن جوش پسايا،
ڪات ڪهاڙين لوڙهين جا تن، وهواهه مينهن وسايا.

سانن پاڏن وانگر پڙ ۾، ڄامن پير ڄمايا،
گهٽيءَ گهٽيءَ ۾ رت وهائي، سوڍن سانگ سجايا.

جُنگن ۽ جرنيلن جي لئه جابر جيل بنايا،
سي سڀ هاٿين جهڙن ساٿين، ٿڏن ساڻ اُڏايا.

”سرويچن“ ڏس سريون ڏيئي، پنهنجا ڀال ڀلايا،
سي ڪيئن هٽندا پڙ تان، جيڪي ٻاگهين ٻار ڄڻايا.