شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

وڏن جا وات ڦاٽي ويا

وڏن جا وات ڦاٽي ويا

ضياءَ جي ظلم کان ظالم وڏن جا وات ڦاٽي ويا.
زمين ۾ زلزلو آيو، اُڀن جا وات ڦاٽي ويا.

ائين مارشلا ۾ وڏيرن جا ڇٻر ڇورا،
ڏسڻ ۾ پيا اچن جهڙا، ڀريل بُس بوهه جا ٻورا،
ڏسي تن جي ٿلهائي کي، ڍڳن جا وات ڦاٽي ويا.

رقم عشر و زڪوات جي ويا کائي چيئرمين ميمبر،
هڻي پيرن جا آڱوٺا ڪري ڪارا ڇڏيئون ڪاڳر،
عجب ان تان ٿيو انڌن کي، اَگهن جا وات ڦاٽي ويا.

وڪي ڪِن ميمبرن پنهنجي وڃي ايئن غير وٽ غيرت،
ٿيا ڀڙوت ۾ ڀڙ اهڙا جو ڀڙون کي لڳي حيرت،
ڏسي تن جي دلاليءَ کي، دَلن جا وات ڦاٽي ويا.

اسان جا منسٽر ميمبر، چريا چوتانگ ۽ چرٻٽ،
ڪتن ڪڪڙن جا پوڄاري، بنهه سي نااِهل نپٽ،
ڏسي تن جي ڄٽاڻيءَ کي، ڄٽن جا وات ڦاٽي ويا.

هٿن ۾ ميمبرن جي اڄ، ڏسون ٿا ڪرٽ ۽ ڪهاڙا،
رسا چيلهن مٿي ٻڌل، ڪڍيئون مالن مان مُهاڙا،
ڌڻن دانهون ڪيون ڏاڍيون، وڻن جا وات ڦاٽي ويا.

ڪُٺئين اسلام کي ايئن آ، شرم شيطان کي پئي ٿيو،
منافق جي شريعت کان، شرم شمران کي پئي ٿيو،
ڏسي هن مرد مومن کي، مُلن جا وات ڦاٽي ويا.