شافع شفيق اکيون
بيشڪ اوهان جون آهن، شافع شفيق اکيون.
جن کي يقين تِن لئه، سيد يقيق اکيون.
جيڪي ڌَڪي وڌائون، تن جي دوا به ڪن ٿيون،
ڪيڏي لحاظ واريون، لائق لئيق اکيون.
گهائڻ کان پو به گهايل، دل کي گهڻو گُهرن ٿيون،
هر حال هر گهڙي ۾، رهبر رفيق اکيون.
ڪاريون سفيد سُرمئي، ڪنهن ڪنهن گهڙيءَ گُلابي،
هادي ڏنيون ٿئي ههڙيون، حق حق حقيق اکيون.
سامهون سڃيئن ته سچ پچ، سبحان رب تن ۾،
”سرويچ“ ۽ لطيف سي، سچل صديق اکيون..