وڙهندين نه وڙهندين
تون سنڌ لئه سوري مٿي، چڙهندين نه چڙهندين چئو کڻي،
هن قوم لئه قيدن اندر، ڪڙهيندين نه ڪڙهندين چئو کڻي.
جن جن به ماريا ۽ مُٺا، محبوب مادر جا ٻچا،
تن تن لُچن سان لالڻا، لڙندين نه لڙندين چئو کڻي.
هي گيت آزادي سندا، جن ۾ بغاوت پئي بَکي،
سي گيت گهر گهر گهوٽيا، پڙهندين نه پڙهندين چئو کڻي.
جنهن دک ۾ هن ديس جون، لک لک دليون دم دم دُکن،
ان دُک ۾ او دلبرا، سڙندين نه سڙندين چئو کڻي.
جنهن گهيڙ گوناگون ۽ گرداب ۾ ويا گهوٽ ڪئين،
ان گهيڙ ۾ گهوري سسي، گهڙندين نه گهڙندين چئو کڻي.
جي وڙ وڪيا ويرين جي هٿ، تُنهنجو وطن وڪڻڻ لڳا،
تن ساڻ جوڌا جُنگ پُٽ، وڙهندين نه وڙهندين چئو کڻي.
جنهن نينهن ۾ نيزن مٿي، ”سرويچ“ سر چاڙهي ويا،
ان عشق ۾ ارڏا ادا، اڙندين نه اڙندين چئو کڻي.